Ο τουρισμός δεν έχει καμία επίπτωση στα ήθη και έθιμα του νησιού. Αντίθετα ως αντίδραση οι Καρπάθιοι δυνάμωσαν την πίστη τους και έδειξαν προσήλωση στα ήθη και τα έθιμα. Βρίσκουν την ευκαιρία σε κάθε γλέντι και πανηγύρι να δείξουν τα ήθη και έθιμά τους. Τότε γλεντούν αφενός οι ίδιοι αλλά προκαλούν και τους επισκέπτες να συμμετάσχουν και να έχουν μία αξέχαστη εμπειρία.

Εκείνο όμως που χαρακτηρίζει ακόμη το νησί είναι η γυναικεία φορεσιά (καθημερινή και σχολιάτικη) της Ολύμπου, το καβάϊ και το σακκοφούστανο. Υπολείμματα παλαιάς γυναικείας φορεσιάς - τσεμπέρι, τεχρεμί, φωτά -, βρίσκει κανείς στις προχωρημένης ηλικίας γυναίκες στο Μεσοχώρι και κυρίως στα Σπόα.

Υπάρχει διαφορετική ενδυμασία για τα νεότερα κορίτσια και διαφορετική για τις μεγαλύτερες γυναίκες. Παλαιότερα φορούσαν και οι άντρες την παραδοσιακή τους ενδυμασία που περιελάμβανε μπλε βράκα και μπλε γιλέκο. Οι φορεσιές αυτές διαφοροποιούνται κατά τι από χωριό σε χωριό. Από τις σημαντικότερες εκδηλώσεις είναι οι γάμοι, η βάπτιση και τα πανηγύρια.

Παλαιότερα κυρίως ο γάμος στην Κάρπαθο γινόταν με προξενιό. Οι λεγόμενοι "προξενητάδες" συναντούσαν τους γονείς του γαμπρού και της νύφης και σχεδίαζαν τη μελλοντική ζωή του νέου και της νέας που είχαν κατά νου να παντρέψουν. Όταν γινόταν οι διαπραγματεύσεις και συμφωνούσαν αμφότερες οι οικογένειες, οι προξενητάδες έφερναν τους συγγενείς του γαμπρού και το γαμπρό στο σπίτι της νύφης όπου γινόταν ο πρώτος αρραβώνας.

Ο γάμος γινόταν κατά κανόνα μία εβδομάδα μετά τον αρραβώνα ήτοι την Κυριακή που θα ακολουθούσε και σε αυτόν και σε όλες τις προετοιμασίες συμμετείχαν όλοι οι κάτοικοι του χωριού. Οι κοπέλες και οι μοδίστρες έραβαν το νυφικό και τα φορέματα, ασβέστωναν το σπίτι των μελλονύμφων προετοίμαζαν το γλέντι, έφτιαχναν γλυκά και πολλά άλλα. Οι άντρες ασχολούνταν με τα ψητά την προετοιμασία του σπιτιού σε έπιπλα, και ότι άλλο χρειαζόταν. Την Κυριακή νέοι και νέες έντυναν το γαμπρό και τη νύφη και ο γαμπρός μαζί με τον κουμπάρο και τους φίλους του ξεκινούσαν για το σπίτι της νύφη και την έπαιρνε και μετέβαιναν στην εκκλησία.

Ένα έθιμο που συναντάται μόνο στην Κάρπαθο είναι τα "εφτά". Αυτό το έθιμο περιλαμβάνει μία γιορτή που γίνεται επτά μέρες μετά τη γέννηση ενός μωρού όπου συγκεντρώνονται συγγενείς και φίλοι και φτιάχνουν μία κούνια για το μωρό, αν δεν υπάρχει κούνια, και το νανουρίζουν και του τραγουδούν με ευχές. Σερβίρεται γλυκό και φαγητό και ακολουθεί γλέντι. Το βάπτισμα ακολουθεί αργότερα.

Ο Δήμος της Καρπάθου διοργανώνει και εκδηλώσεις με συναυλίες παραδοσιακής και σύγχρονης μουσικής. Οι περισσότερες από αυτές γίνονται στο προαύλιο του Επαρχείου.