Η Θράκη, ως γεωγραφικός όρος, δεν συμπίπτει με έναν ορισμένο λαό, αφού δεν κατοικούνταν στην αρχαιότητα μόνον από Θράκες. Οι Θράκες είχαν μεταναστεύσει στον νοτιοανατολικό ευρωπαϊκό χώρο μετά τους ´Ελληνες, μετά τα μέσα της 2ης χιλιετίας π.Χ. και ακριβέστερα τον 12ο αι. π.Χ.

Τον 7ο αιώνα π.Χ. ιδρύθηκαν οι ελληνικές αποικίες στα παράλια της Θράκης από Έλληνες των νησιών του ανατολικού Αιγαίου και των ιωνικών πόλεων της Μ. Ασίας.

Στους κλασσικούς χρόνους δημιουργήθηκε το μεγάλο βασίλειο των Οδρυσών που καταλάμβανε την περίοδο της ακμής του την περιοχή από τον Στρυμόνα ως τον Εύξεινο Πόντο και από το Αιγαίο ως τον Δούναβη. Οι βασιλείς των Οδρυσών υποτάχθηκαν το 342 π.Χ. στους Μακεδόνες και μετά την πτώση του βασιλείου της Μακεδονίας το 168 π.Χ. στους Ρωμαίους.

Το 47 μ.Χ. καταλύθηκε το βασίλειο των Οδρυσών και η Θράκη έγινε οριστικά ρωμαϊκή επαρχία. Η Θράκη γίνεται ρωμαϊκή επαρχία το 46 μ.Χ. με πρωτεύουσα την Πέρινθο. Οι ελληνικές πόλεις της Θράκης διατήρησαν το καθεστώς των ελεύθερων πόλεων.

Το 1348 μΧ. εισέβαλαν αρχικά οι οθωμανοί στη Θράκη. Ηττήθηκαν όμως από τον αυτοκρατορικό στρατό και απεσύρθησαν. Το 1361 όμως επανέρχονται και πάλι και καταλαμβάνουν το Διδυμότειχο και την Αδριανούπολη. Κατά τον απελευθερωτικό αγώνα του 1821 η συμβολή και δραστηριοποίηση των Θρακιωτών υπήρξε αξιοσημείωτη.

Η απελευθέρωση της Θράκης έγινε στον Α´ παγκόσμιο πόλεμο όπου η Γερμανία ηττήθηκε και ο ελληνικός στρατός κατέλαβε τη Δυτική και την Ανατολική Θράκη (1920). Στις 28 Ιουλίου 1920, η συνθήκη των Σεβρών προέβλεψε την παραχώρηση στην Ελλάδα της Δυτικής Θράκης.