Από την προϊστορική ακόμα εποχή, οι Κυκλάδες είχαν γίνει μήλο της έριδας ανάμεσα στους διάφορους επιδρομείς, που κατά καιρούς κατέβηκαν στη Μεσόγειο. Αρχικά κατοικούνταν από τους Φοίνικες και τους Κάρες. Μετά έπεσαν στην κυριαρχία του Κρητικού βασιλιά Μίνωα. Ύστερα τις ξαναπήραν οι Κόρες. Ύστερ' από λίγο έμειναν εδώ οι Ίωνες, που διώχτηκαν από τους Δωριείς.

Όταν άρχισαν οι Περσικοί Πόλεμοι, οι Κυκλάδες υποτάχτηκαν στους Πέρσες. Όμως αυτό κράτησε μέχρι τη δεύτερη εκστρατεία των Περσών, οπότε όλα τα νησιά συμμάχησαν με την Αθήνα, που, στηριζόμενη στην πολεμική της δύναμη, τα έκανε υποτελή. Μα κι αυτή η κατάσταση δεν ήταν σταθερή. Στη διάρκεια του πελοποννησιακού πολέμου συμμάχησαν με τους Λακεδαιμονίους, από τους οποίους και αποσπάστηκαν, μετά την ήττα που είχαν οι Σπαρτιάτες το 375 π.Χ. Μετά πέρασαν με τη σειρά στα χέρια των Μακεδόνων, των Ρωμαίων, των Γότθων, των Σλάβων, των Σαρακηνών και των Τούρκων. Έγιναν ελληνικές μετά την επανάσταση του 1821.